Hendrikje is doodmoe, maar door de onrust in haar lijf gunt ze zichzelf geen rust. “Ik wil naar mijn moeder!”, schreeuwt ze.
Tag: Dementie
Overprikkeld
Ik werk de eerste avonddienst op m’n nieuwe werkplek. Alle nieuwe indrukken, de informatie die ik moet onthouden, de onrust van de bewoners; ik moet eerlijk bekennen dat ik het best pittig vindt. Wanner ik terugkom in de huiskamer, staat de muziek hard aan en, in het midden van de zithoek, staat een collega te zingen en te dansen. Help! Nog meer onrust!
Pas op je hoofd
Samen met mevrouw wandel ik door de gangen van het gebouw. Wat er dan gebeurd, zo wonderlijk. Met een duidelijke en zelfverzekerde stem, een stem die ik nog nooit eerder heb gehoord, zegt ze plotseling; “Pas op je hoofd, bukken.”
Fijne collega
De avond zit er bijna op. Na een aantal gezellige activiteiten, met ter afsluiting een glaasje advocaat met slagroom, is het voor de bewoners tijd om naar bed te gaan.
Vliegen
“Gaan we straks echt vliegen,” vraagt ze angstig. Hoe een grapje voor paniek kan zorgen.
Aardigste van allemaal!
Samen met meneer loop ik door de gang. Plots blijft hij staan en kijkt mij aan. Wat hij dan zegt, is hartverwarmend!